Το ιστορικό φρούριο του Παλαιοκάστρου έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην προστασία του κόλπου των Φρασκίων, αλλά και ολόκληρου του ηρακλειώτικου κόλπου κατά τα τελευταία χρόνια της Ενετοκρατίας στην Κρήτη.

Στα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας τους, οι Ενετοί, δεν είχαν δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην οχύρωση αυτής της περιοχής. Όταν όμως ο κίνδυνος από την παρουσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας άρχισε να μεγαλώνει, έγινε ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη για κάποιου είδος οχύρωσης της περιοχής, καθώς ήταν εμφανές ότι ο δυτικός προμαχώνας του Αγίου Ανδρέα και τα καράβια της Γαληνοτάτης Βενετικής Δημοκρατίας, δεν μπορούσαν προσφέρουν επαρκή κάλυψη για την πόλη του Χάνδακα.

Έτσι, λοιπόν, δόθηκε η εντολή για την κατασκευή ενός νέου φρουρίου, το οποίο, μαζί με το φρούριο του Κούλε, θα βοηθούσε στην άμυνα των παράκτιων ακτών του Χάνδακα. Η πρόσβαση προς την είσοδο γινόταν από τη νότια μεριά, σκαρφαλώνοντας κάμποσα ψηλά σκαλοπάτια που είχαν χαραχθεί πάνω στον βράχο. Λόγω του εξαιρετικού στρατηγικού σημείου που χτίστηκε το Παλαιόκαστρο, οι Τούρκοι δυσκολεύτηκαν αρκετά να ανοίξουν το δρόμο για την άλωση του Χάνδακα.